Eriksonova psihosocijalna teorija ličnosti
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 14 | Nivo: Fakultet prirodoslovno-matematičkih i odgojnih znanosti

Sadržaj
Uvod........................................................................................................................ 3
Psihosocijalna teorija liènosti.................................................................................. 4
Prva faza – temeljno povjerenje prema temeljnoj sumnjièavosti ili nepovjerenju. 4
Druga faza – autonomija ili poniženje i sumnja..................................................... 6
Treæa faza – inicijativa ili krivnja........................................................................... 7
Èetvrta faza – produktivnost ili inferiornost........................................................... 8
Peta faza – identitet ili konfuzija identiteta............................................................ 9
Šesta faza – intimnost ili izolacija.......................................................................... 11
Sedma faza – plodnost ili stagnacija...................................................................... 12
Osma faza – integritet ili oèajanje.......................................................................... 13
Zakljuèak............................................................................................................... 14
Literatura............................................................................................................... 15
Uvod
Psihosocijalna teorija je usmjerena na razumijevanje i objašnjenje socijalnog ponašanja, kao i na specifiène društvene pojave, ukjljuèujuæi i grupno ponašanje, prosocijalno ponašanje, društveni utjecaj, ljubav i mnogo toga. Socijalna psihologija je disciplina koja koristi znanstvene metode za razumijevanje toga kako misli, osjeæa se i ponaša pojedinac u prisutnosti drugih ljudskih biæa. Erik H. Erikson je pionir prouèavanja životnog ciklusa, pa æemo ovdje vidjeti kako je taj ciklus podjelio na osam kljuènih faza koje su povezane s psihološkim borbama koje doprinose glavnom aspektu liènosti. Te psihološke borbe ili konflikti u liènosti nastaju i razvijaju se iz nesukladnih iskustava i doživljaja koje ima pojedinac u odnosu prema svojoj okolini. Okolina katkada potrebe i ciljeve pojedinca zadovoljava, a katkada ne, pa tako kontakt s okolinom može dovesti u stanje zadovoljstva, ali i u stanje frustracije ili razoèaranja. Erikson je najviše razvio i opisao funkcije i ulogu ega smatrajuæi da ego ima moguænost da svaki konflikt koji se javlja u kontaktu s okolinom rješava na dobrobit same liènosti i pogodno za njen razvoj. Poznavanje liènosti predstavlja poznavanje naèina rješavanja psihosocijalnih kriza u razvoju pojedinca. Ovdje æemo ukratko prikazati pojedine razvojne faze i karakteristiène krize, te njihove posljedice na razvoj pojedinca.
Psihosocijalna teorija liènosti
Erik H. Erikson je interes za identitet razvio rano na temelju vlastitog iskustva u školi; djeca su ga zadirkivala zbog visine i svijetle puti, a u gimnaziji su ga odbacivali zbog židovskih korijena. Njegova teorija psihosocijalng razvoja je jedna od najpoznatijih teorija liènosti u psihologiji koja opisuje utjecaj socijalnog iskustva u cijelom životnom vijeku, a jedan od glavnih elemenata te teorije je razvijanje ego identiteta. Ego identitet je svjestan osjeæaj o sebi koji razvijamo kroz socijalne interakcije i stalno se mijenja zbog novih iskustava i informacija. Prema tome, Eriksonova teorija liènosti je razvojna teorija. Razvoj svake liènosti prolazi odreðene faze koje su univerzalne i vrijede za sve ljude. Postoji osam takvih faza u životu svakog èovjeka. Svaka faza nastaje nakon prethodne, a raspored pojavljivanja pojedinih faza ne može se mijenjati jer je genetièki odreðen. Tih osam faza predstavlja razvoj ega.
Svaka psihosocijalna faza je vezana za odreðenu vrstu krize, koja nastaje kao posljedica fiziološke maturacije organizma i socijalnih zahtjeva okoline. Krize za Eriksona znaèe korake u razvoju pojedine liènosti. Ako se kriza ili konflikt rješava na zadovoljavajuæi naèin, onda æe se u egu pojaviti nove pozitivne komponente koje æe olakšavati dalji razvoj tog ega. Takva æe liènost biti zdrava. Ali, ako se krize rješavaju na neprikladan naèin ili ostaju neriješene, onda je razvoj ega ošteæen i usporen. Takva liènost nije zdrava.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]